„Fjárfestar tapa fé“

Úr frétt af vef RÚV í dag:

Markaðsvirði hlutabréfa í 12 stærstu fyrirtækjunum í Kauphöll Íslands hefur lækkað um 480 milljarða króna á einum mánuði. Úrvalsvísitalan hækkaði í dag um 2%.

Þegar litið er að þróun mála síðustu 30 dagana er ljóst að margur fjárfestirinn er að tapa umtalsverðum fjárhæðum. Úrvalsvísitalan samanstendur af bréfum 15 stærstu fyrirtækjunum í Kauphöllinni.

[..] 

Það að fjárfestar tapi peningum þegar félög lækka í verði, án þess að þeir hafi selt, er tómt kjaftæði. Ef maður kaupir sér hlutabréf í Allianz eða Icelandair og verðið á bréfunum lækkar nokkru eða löngu síðar, án þess að maður hafi selt, hefur maður ekki tapað krónu. Af hverju? 

Í fyrsta lagi eru hlutabréf ekki ígildi peninga; maður hefur ekkert grætt þegar verðið á bréfunum hefur hækkað né hefur maður tapað þegar þau lækka í verði. Auk þess, ef hlutabréf væru ígildi peninga myndi maður ekki græða neitt á að selja bréfin sín né tapa, ekki satt? Í öðru lagi hefur maður ekki tapað neitt á viðskiptunum nema að maður hafi selt og fengið minni peninga til baka. Höfum það í huga hér að hlutabréf eru einungis viðurkenning á því að eigandi þess eigi vissan hluta af höfuðstól fyrirtækisins og þar að leiðandi jafn stóran hluta af fyrirtækinu sjálfu.

Það þegar fyrirtæki eru sögð tapa peningum án þess að þau hafi selt er eingöngu bókhaldslegs eðlis, eitthvað sem hagfræðingum (býst ég við?) hefur fundist sniðug leið til að sjá verðmæti fyrirtækja í ársreikningum. Ég myndi ekki segja að þetta gildi í raun og veru, bara í bókhaldslegum skilningi.

Ég á bágt með að sjá að blaðamenn átti sig ekki á þessu, en hvers vegna gera þeir þetta þá? Þeir svo sem eru ekki einir um að gera þetta, þetta gera mjög margir að því mér virðist. 

Athugasemdir

[Hildigunnur Rúnarsdóttir, 29.11.2007 kl. 08:59]

hehe, pabbi hlær einmitt að þessu, þau mamma keyptu eitthvað af bréfum á slikk fyrir nokkrum árum, fóru hæst í 9 millur, núna sitja þau í 6. Ekki séns að honum finnist hann vera búinn að tapa peningum.

Hagfræði er skrítin...